Een echte pelgrim

Wat leuk om al die reacties te lezen op mijn reis. Hartverwarmend! En met al het goede weer dat mijn kant opgestuurd wordt, moet het wel gaan lukken. Vanmorgen met stromende regen vanuit Roermond vertrokken maar halverwege klaarde het op en heb ik zelfs met stralende zon door Duistland gelopen. Ja, je leest het goeed: Duitsland! Een beetje pelgrim draait daar zijn hand natuurlijk niet voor om. Het bleek de kortste (en de mooiste) route naar Sittard te zijn. Daar kon ik overnachgten bij Elly, de zus van Anneke. (Voor niet ingewijden: die connectie leg ik later graag nog wel eens uit).

Een echte pelgrim voelde ik me gisteren toen ik in Roermond mijn best deed om een slaappplaats te vinden. Het eerste contact via Vrienden Van De Fiets lukte niet. Toen ging ik een stempel halen bij de Munsterkerk. De vriendelijke dame van de parochie vertelde me dat ik in de refugio (pelgrimsonderkomen) onder de basiliek kon slapen. Geweldig! Bij hotel de Oranjerie mocht ik de sleutel halen. In de kelderruimte onder de sacristie kon ik een van de acht bedden uitklappen en daarop mijn slaapzak uitrollen. (Slaapzak voldoet prima René!). Dat soort onderkomens zal ik nog heel veel gaan bezoeken. En dan voel je je dus een echte pelgrim.

Morgen ben ik van plan om tot Maastricht te lopen. Vandaar gaat de reis naar Lauw, een dorp ten zuidwesten van Tongeren in Belgie. Dan probeer ik Luik noordelijk te passeren want in al die industrie heb ik niet zo'n trek.

Ik weet niet wanneer ik weer een bericht kan plaatsen maar dat merk je vanzelf. Ik heb begrepen dat je op deze site een optie kunt aanvinken om een mailtje te ontvangen bij ieder nieuw bericht. Lekker praktisch. Net zo praktisch als de tip van Kees met de tafelkleedklemmetjes. Weet je wat die dingen wegen?

Hartelijke groet,

Frank