Zwaar!
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank
24 Mei 2009 | Spanje, Calzadilla de la Cueza
Ja, zwaar, dat was het vandaag. Het was de etappe waarvoor in mijn gids gewaarschuwd wordt: 17 km door niemandsland, alleen maar rechtdoor lopen. Van Marieke kreeg ik de dag voor mijn reis een kaartje met de tekst: No road is long with good company. En dat had ik, dat goede gezelschap. Net voor die etappe begon, liep ik op met Nina uit Duitsland. We hebben elkaar door deze lange en warme afstand geholpen. Daar kwam nog bij dat ik vannacht niet echt lekker geslapen had en vanmorgen een beetje in een dip zat. Al zo veel kilometers gelopen en nog steeds niet op de bestemming. Maar het goede nieuws is dat Santiago nog maar 380 km van hier is. En tegenwoordig maak ik afstanden van ongeveer 40 km dus ik kan de kathedraal in gedachten al zien. Wat zullen die pelgrims toch iedere keer weer blij geweest zijn als ze een bekende kathedraal zagen in de verte. Ik herinner me het gevoel nog toen in de kerk van Vezelay in de verte zag, op de heuvel. Later bleek dat die heuvel toch wel heel erg stijl was. Maar de blijdschap was er niet minder om.
Maar nu loop ik dus op de meseta, het middelste deel van de Spaanse camino. Het eerste deel is aangenaam, met veel mooie landschappen. Dat is het derde deel ook maar het middenstuk is zwaar en saai. Maar met ´good company´ is geen enkele weg lang.
Het slapen in de speciale pelgrimsherbergen is niet altijd even luxe en dat is zacht uitgedrukt. Daarom doe ik me vandaag een kamer in een klein hotel cadeau. De luxe om je weer met een gewone handdoek te kunnen afdrogen... Heerlijk!
En met mijn aantekeningen ben ik zeker wat van plan. Ik dring niemand iets op maar wie belangstelling heeft, kan na afloop mijn dagboek lezen. Ik zal het uitwerken tot een leesbare versie en neem ook de berichten van deze website en de reacties erin op. Met de inmiddels 25 Ollekebollekes wil ik misschien een ander boekje samenstellen. Maar nu loop ik op de zaken vooruit. Eerst de meseta overwinnen en dan Santiago in de verte zien opdoemen.
Daarna wil ik met Peet een korte tijd onderduiken om weer heerlijk aan elkaar te wennen. In die tijd zul je dus even niets van me horen. Geen berichten meer op deze site en ik ben ook nog niet ´in de running´. Maar daarna wil ik heel graag alle verhalen met iedereen delen. Als je dat wilt natuurlijk want ik dring niets op.
Verder kan ik melden dat het lopen geheel volautomatisch gaat. Om me heen hoor en zie ik mensen in de weer met middeltjes tegen blaren en spierpijn maar dat staat niet in mijn woordenboek. Zou trouwens te zwaar zijn, een woordenboek.
Lieve groet,
Frank
Maar nu loop ik dus op de meseta, het middelste deel van de Spaanse camino. Het eerste deel is aangenaam, met veel mooie landschappen. Dat is het derde deel ook maar het middenstuk is zwaar en saai. Maar met ´good company´ is geen enkele weg lang.
Het slapen in de speciale pelgrimsherbergen is niet altijd even luxe en dat is zacht uitgedrukt. Daarom doe ik me vandaag een kamer in een klein hotel cadeau. De luxe om je weer met een gewone handdoek te kunnen afdrogen... Heerlijk!
En met mijn aantekeningen ben ik zeker wat van plan. Ik dring niemand iets op maar wie belangstelling heeft, kan na afloop mijn dagboek lezen. Ik zal het uitwerken tot een leesbare versie en neem ook de berichten van deze website en de reacties erin op. Met de inmiddels 25 Ollekebollekes wil ik misschien een ander boekje samenstellen. Maar nu loop ik op de zaken vooruit. Eerst de meseta overwinnen en dan Santiago in de verte zien opdoemen.
Daarna wil ik met Peet een korte tijd onderduiken om weer heerlijk aan elkaar te wennen. In die tijd zul je dus even niets van me horen. Geen berichten meer op deze site en ik ben ook nog niet ´in de running´. Maar daarna wil ik heel graag alle verhalen met iedereen delen. Als je dat wilt natuurlijk want ik dring niets op.
Verder kan ik melden dat het lopen geheel volautomatisch gaat. Om me heen hoor en zie ik mensen in de weer met middeltjes tegen blaren en spierpijn maar dat staat niet in mijn woordenboek. Zou trouwens te zwaar zijn, een woordenboek.
Lieve groet,
Frank
-
24 Mei 2009 - 16:09
Anita&men:
Ha die Frank, dank je wel voor je update. En wat gaaf dat je jezelf dat hotellejte cadeau doet op zo'n zwaar parcours. Heel goed. Dat bed zal vanaovond ook wel fantastisch voelen, ik neem tenminste aan dat dat vele malen luxer is dan zo'n kampbedje waar je normaal op slaapt? Je vertrekt dus misschien wel erg laat morgenochtend? En misschien moet je je focus in dit ssaie landschap versmallen naar details; wedden dat je tig moois zal opvallen? Enjoy! -
24 Mei 2009 - 20:18
Marieke:
Een dip! Gelukkig ben je normaal! Heel eerlijk had ik het al eens verwacht. Wat jij nu onderneemt is zo enerverend (ik kan het goede woord niet vinden), maar wel alleen. Je kunt zeggen wat je wilt. Daarom.....geniet even van wat luxe, goed zo. Daar is niks mis mee, hoor, dat mag! Fijn, hè, dat je een thuisfront hebt, waar je straks weer heerlijk van kan genieten. En onderduiken? Als je 7 juli maar weer boven bent. Dan is mijn afscheid! Nee hoor Frank, we zien elkaar wel als je toe bent aan de buitenwereld hier.
Kop op, kanjer, ik wacht op je handtekening. -
25 Mei 2009 - 08:53
Nick En Marjolein:
Het is bijna niet te geloven dat je als je zo door loopt al bijna daar bent.En je zelf even verwennen was een goed idee, zeker na een slechet nachtrust en een dip. Een dip hoort natuurlijk ook bij een pelgrimstocht maar is natuurlijk nooit prettig op het moment daar.
Het is goed te lezen dat het verder allemaal naar wens gaat en dat je verlangt naar wat er straks weer zal zijn. Dat verlangen brengt vast ook met zich mee dat je zo snel gaat. Geniet. groet
Nick en Marjolein -
25 Mei 2009 - 16:16
Mirjam:
Lieve Frank,
Wat sneu voor je dat gisteren zo'n zware dag was.
Hopelijk was dit de laatste.
Ik vind het zo fijn dat ik je zo kan volgen.
Goed van je dat je na Santiago nog door gaat naar het eind van de wereld. Ik vind je geweldig.
Groot gelijk dat je als je terug bent gaat 'onderduiken'met Peet. Heel logisch ook. Je moet er toch niet aan denken dat je na één dag in de 'gewone'wereld allerlei visite moet ontvangen ( wel goedbedoeld natuurlijk) met bloemen in de hand.
Gewldig dat je je droom bijna voltooid hebt.
-
25 Mei 2009 - 19:42
Ton Verhaagen:
No road is long with good company.....
Onthoud één ding Frank: Je enige echte vrienden zijn je twee wandelschoenen. Zonder hen was het niks geworden! Je doet het goed man!! Nog even en je bent er!!!
Groeten uit een (ook) zonnig Holland.
-
25 Mei 2009 - 19:43
Margreet:
ha frank,
fijn dat je op het goede moment het goede gezelschap kreeg, dat julie elkaar door het grote stuk "rechtdoor" hebben geholpen en zo ook de dip hebben overwonnen.
leuk dat er al 25 ollekebollekes zijn ontstaan deze reis; hier is een belangstellende!
hoop dat je goed hebt geslapen in het hotelletje en je vandaag weer een goede dag had! ik blijf je graag volgen!
succes! -
26 Mei 2009 - 21:17
Marie-José :
Beste Frank
Met je laatste berichten heb je me zowaar ontroerd: "Zwaar was het vandaag - een beetje in een dip - tranen bij Mozart - onderduiken met Peet"
Sterkte deze laatste etappes en dan: naar huis om nog gelukkiger te zijn! -
27 Mei 2009 - 08:06
D.Smit Duyzentkunst:
ha Frank, ik hoorde van je gigantische onderneming.Wat stoer, zowel van jou als van Petra !!Ik wens je heel veel sterkte voor zware momenten en de gepaste overwinnaarstrots als je er uiteindelijk bent.
Groetjes,Dorinde
-
27 Mei 2009 - 10:46
Nel:
Hallo Frank.Eindelijk een dipje.Na zoveel dagen mag dat toch wel.En heimwee naar Peet,(en zij naar jou) is een goed teken.Heel veel succes de laatste etappe.Ik hoop je gauw weer te zien.Geniet van je dagen met Peet samen.Groetjes Nel en Mijndert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
